• صفحه نخست
• شناخت ویلیام بلیک؛ هنرمند کبیر انگلستان (بخش دو)

وقتی بلیک 21 ساله بود، شاگردی حکاکی خود را رها کرد و در آکادمی سلطنتی ثبت نام کرد. با این حال، زمان او در آنجا کوتاه بود، اما مشهور به این دلیل که او دکترین های زیبایی شناسی رئیس جمهور سر جاشوا رینولدز را زیر سوال برد و آکادمی را به عنوان یک "محیط تخیلی تنگ" توصیف کرد. بلیک به عنوان یک حکاکی تجاری برای انتشارات مختلف، از جمله کتاب های محبوبی مانند دن کیشوت، شروع به کسب درآمد کرد. در این زمان، در سال 1799، به گفته شاعر و محقق بلیک، کاتلین رین، بلیک به دوستش جورج کامبرلند - یکی از بنیانگذاران گالری ملی - نوشت: "نبوغ یا فرشته ؟ او الهام بخش من در به تحقق بخشیدن هدفی که تنها برای آن زندگی می کنم است ، . . .  احیای هنر گمشده یونانیان ". چنین بیانیه ای نه تنها تحسین بلیک از هنر یونان باستان، بلکه احساس او را از به هم پیوستگی هنر و معنویت آشکار می کند. اما نکته مهم این است که راهنماهای معنوی که او ادعا می‌کرد بر بینش هنری او حکومت می‌کردند، هرگز او را به درون محدودیت‌های مذهبی سازمان‌یافته هدایت نکردند: او هرگز در کلیسا شرکت نکرد.

در آگوست 1782، در سن 25 سالگی، بلیک با کاترین بوچر، دختر یک خواربارفروش محلی، آشنا شد، خواستگاری کرد و ازدواج کرد. تا حدودی به دلیل اینکه این زوج بچه نداشتند، بلیک زمان زیادی را به آموزش خواندن، نوشتن و کشیدن کاترین اختصاص داد، در حالی که کاترین به شوهرش در طراحی هایش کمک کرد. در سال 1783، بلیک اولین جلد شعر خود را با عنوان طرح های شاعرانه منتشر کرد. اگرچه فروش ضعیف بود، اما به دلیل محبوبیت روزافزون ویلیام به عنوان یک حکاکی، وضعیت مالی بلیک ثابت بود. بلیک با ارثیه پدرش با دوستش جیمز پارکر مغازه ای باز کرد.

در سال 1788، او برای اولین بار از روش «چاپ روشن» در کتاب «مذهب طبیعی وجود ندارد» استفاده کرد، جزوه کوچکی که حاوی عقیده منظوم و مذهبی مصور او بود. در همین زمان، برادر بلیک، رابرت، احتمالاً به دلیل سل، پس از یک بیماری طولانی و طاقت فرسا درگذشت. مرگ او تأثیر عمیقی بر بلیک گذاشت، او باور کرد که روح رابرت در درون او زندگی می کند و از طریق رؤیاها و مظاهر به او الهام می بخشد.

دوره بلوغ

در سال 1795، بلیک مجموعه‌ای به نام چاپ‌های رنگی بزرگ را شروع کرد که موضوعاتی از کتاب مقدس، میلتون و شکسپیر را به تصویر می‌کشید. اگرچه بلیک هرگز شخصیتی منزوی نبود - او به طور گسترده اجتماعی شد و خود را از طریق دوستانی مانند هنری فوزلی و جیمز بری به محافل فرهنگی مختلف در لندن متصل کرد - راین خاطرنشان می کند که او از نظر اجتماعی "مرد آسانی" نبود و "مغرور و مجادله" بود. و در هنر و اندیشه های فلسفی و مذهبی خود به شدت با مد فعلی مخالفت می کند. مسلما بلیک در دیدگاه های سیاسی و مذهبی خود رادیکال بود و هیچ علاقه ای به انطباق با نوع اجتماعی نداشت. او که نوعی افلاطونی بود، معتقد بود که دیدگاه علمی جهان که توسط روشنگری منتشر شده است، «دشمن زندگی» است، اگرچه، همانطور که پیتر بلیک روزنامه‌نگار اضافه می‌کند، او همچنین «هنرمندی با جاه‌طلبی‌های عمومی» بود، اما هنوز فردی منفرد نبود. گوشه نشین سال های آخر عمرش

در همان سالی که کار بر روی چاپ های رنگی بزرگ را آغاز کرد، بلیک به توماس باتس معرفی شد، که برای چندین سال حامی اصلی او شد و تعداد زیادی کار را سفارش داد. باتس وفادار و حامی، بلیک را رها کرد تا دیدگاه ها و انگیزه های خصوصی خود را دنبال کند، و به قول راین "وعده داد که فقط هر چیزی را که باید نقاشی کند از او بخرد." بلیک در این مدت نوشت: "فکر می‌کنم چیزهای بهتری را از آنچه تا به حال دیده‌ام پیش‌بینی می‌کنم. کار من کارفرمای من را خوشحال می‌کند، و من سفارشی برای پنجاه عکس کوچک در هر گینه دارم، که چیزی بهتر از کپی کردن صرف پس از یک هنرمند دیگر است. "

شاعر ویلیام هیلی نیز برای مدتی حامی بلیک شد و او را استخدام کرد تا در سال 1800 کمیسیونی را به عهده بگیرد، اما بلیک به سرعت از کار محول شده خود ناامید شد و در املاک روستایی هیلی در فلفام، در افسردگی فرو رفت و این کار را غیرممکن کرد. "صداقت خود را به عنوان یک هنرمند فدای منفعت کنید". رابطه بین این دو شاعر به تندی ختم شد، هیلی بلیک را به عنوان "دشمن معنوی" خود توصیف کرد و از همان زمان به بعد، برای بلیک به سختی زندگی کرد و کار حکاکی علیرغم ارتباط او با دنیای هنر لندن خشک شد. ، و کمیسیون های مداوم او از Butts. بلیک برخلاف دوستانش Fuseli و Barry که در آکادمی سلطنتی سمت‌هایی داشتند، عضوی از "تاسیس" هنری نبود و هرگز فرصت انجام کارهای عمومی در مقیاس بزرگ به او داده نشد. در سال 1809، او از فقدان سفارش عمومی خود در انگلستان ابراز تأسف کرد و در «اختراع یک نقاشی دیواری قابل حمل»، کاتالوگی برای تنها نمایشگاه عمومی خود نوشت که ایجاد نقاشی‌های دیواری قابل حمل ممکن است راه خوبی برای متقاعد کردن مشتریان «بدون دید» در مورد کیفیت باشد.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”